Soms zit het serieus tegen. In je jeugd. In je hobby’s. In je werk. In je leven. Muziek kan dan helpen. Als iemand daar ervaring mee heeft, dan is het frontvrouw Janneke de Rooy van Beyond The Pale. Zij vertelt welke dalen ze betrad, welke demonen ze daar tegenkwam, en welke nummers haar er doorheen hebben gesleept.
Let op: de eerste 6 minuten werkt mijn microfoon niet door een kabelbreuk, waardoor ik slecht verstaanbaar ben. Het is te doen, ik heb het nog enigszins luisterbaar gemaakt, maar je kunt ook direct doorspoelen naar minuut 6 als je het niet trekt, ik kan je geen ongelijk geven. Excuses!
Het is 27 april 2022. Een woensdagavond. Het belooft een mooie avond te worden. Beyond The Pale, een deathmetalband uit Utrecht die in 2020 werd opgericht, gaat – na maanden en maanden vertraging door de coronacrisis – eindelijk zijn livedebuut maken. De band betreedt het podium van dB’s in Utrecht. De show begint, ontvouwt zich – en dan slaat het noodlot toe. Gitarist Jeroen van Donselaar zakt op het podium in elkaar. Reanimatie volgt, een ambulance rukt in allerijl aan. Te laat. Jeroen heeft een hartstilstand en overlijdt.
Vandaag in Dood & Verderf is Janneke de Rooy aanwezig. Zij is frontvrouw van Beyond The Pale. In deze uitzending vertelt Janneke wat muziek voor een mens kan doen die trauma’s te verwerken heeft, op het podium en in het leven.
De playlist
1 Slipknot – XIX (.5: The Gray Chapter, 2014)
2 Electric Callboy – Prism (Rehab, 2019)
3 Lamb Of God – Walk With Me In Hell (Sacrament, 2006)
4 The Dead South – In Hell I’ll Be In Good Company (Good Company, 2014)
5 Goo Goo Dolls – Iris (Dizzy Up The Girl, 1998)
6 Linkin Park – Papercut (Hybrid Theory, 2000)
7 Beyond The Pale – Payback Is A Bitch (Monument In Time, 2024)
Zwaar Aanbevolen
8 Svalbard – Faking It (The Weight Of The Mask, 2023)
Eén van de eerste bandnamen die bij het thema ‘trauma’ opkomt bij hoofdredacteur Maarten Ondersteijn, hoofdredacteur van het online magazine Zware Metalen, is Svalbard.
“The Weight Of The Mask is op 6 oktober ’23 verschenen”, vertelt Maarten, “en wat Svalbard – of specifieker frontdame Serena – zo bijzonder maakt, zijn de aangrijpende teksten die intens en oprecht worden gebracht.
Serena zegt daar zelf over: ““The Weight of the Mask” represents when you are going through hell internally and you’re really struggling with depression, anxiety and mental illness, and you feel this pressure and this obligation to have to wear a mask and pretend like everything’s fine”
Redacteur Friso schrijft in zijn albumreview hierover:
“De teksten zijn allemaal recht voor zijn raap. Het kwetsbaar opstellen siert de band en vooral Serena, die verantwoordelijk is voor de teksten. Deze kunnen voor herkenbaarheid zorgen bij mensen die in dezelfde maalstroom van gevoelens terecht zijn gekomen. Prachtplaat!”